مشق

تو باشگاه نشسته بود.

رفتم کنارش وایسادم دلم نیومد از این صحنه بگذرم .

یاد بچگی خودم افتادم

دلم مشق خواست

دلم ۲۰ خواست

ولی کتابشو که دیدم دلم گرفت . دلم کتابای خودمونه خواست . برام غریب بود ولی حسش همون بود .

مداد مشکی ... مداد قرمز ... ستاره کشیدن...




پ.ن: لازم به ذکره ازش اجازه گرفتم که آیا وکیلم ؟ نه یعنی آیا اجازه دارم عکس بگیرم ؟

پ.ن۲:از عنوان مطلب یاد بعضی دوستای بی معرفت افتادم البته با تفاوت سه تا نقطه اون بالاش!!!

نظرات 4 + ارسال نظر
مرضیه سه‌شنبه 14 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 01:07 ق.ظ http://fanoose-khamoosh.blogfa.com

سلام
________________$$$$$
_______________$$$$$__$$________$$$$$$$$
__________$$$$__$$$$___$$_____$$$$$____$$
______$$$___$$$$________$$_$$$______$$$
___$$$_$$$$______________$$_______$$$
$$$_$$$$________________$$______$$$
$$$$_________________$$$_____$$$
$$________________$$$_____$$$
$$_____________$$$_____$$$
_$$________$$$$____$$$$
__$$____$$$_____$$$$
___$$_$$$$___$$$$
____$$_____$$$$
__$$_____$$$$
$$____$$$$
$$_$$$$
$$$$$_____$$$$$___________$$$$$__________
_________$$$$$$$_________$$$$$$$_________
_________$$$$$$$_________$$$$$$$_________
__________$$$$$___________$$$$$__________
__$$$$_____________________________$$$$__
_$$$$$$___________________________$$$$$$_
__$$$$$$_________________________$$$$$$__
___$$$$$$_______________________$$$$$$___
____$$$$$$$___________________$$$$$$$____
______$$$$$$$_______________$$$$$$$______
_________$$$$$$___________$$$$$$_________
____________$$$$$$ $$$$$$$$$$$____________
______________$$$$$$$$$$$$_______________

به ما هم یه سر بزن

باشه

امیر / تیره گان شنبه 18 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 06:54 ب.ظ http://tirehgan.wordpress.com

سلام سارایی

مرسی عزیز من که کاری نکردم ذهن خودت زحمت رفتن به کودکی هاتو کشید :-)

چه خوب که آپ کردی سارا جان

گویا تو هم مثل تمام عاق حسین پناهی در کودکی مانده ای با یادی و حسرتی

سارایی ... آه

امیر / تیره گان شنبه 18 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 06:55 ب.ظ

* عشاق حسین پناهی

جدا مونده بودم عاق یعنی چی اینجا!مرسی..من نارسایی ذهنی دارم

نیما شنبه 26 تیر‌ماه سال 1389 ساعت 06:55 ب.ظ http://www.hottranslatedlyrics.blogfa.com

خسته نباشین. . .
جالب بود منم به یاد بچگیم افتادم . . .خیلی دلم براش تنگ شده. به یاد بازی ها به ید بی خیالی ها به یاد دوران بی مسئولیتی!. . . احساس می کنم یه ظرف بزگ گذاشتن رو شونه هام و هر سال که میگذره دارن سنگین و سنگینترش می کنن! شاید بخاطر همینه که مادر بزرگم اون آخرا خیلی کمرش خم شده بود!!! شاید. . .امیدوارم تا آخرین روز زندگیتون زیر با مشکلات قامتی افراشته و استوار داشته باشین.

یه جایی خوندم که باید لیوان رو بذاری روی میز!
اگه یه ظرف پر رو همیشه دنبال خودمون بکشیو حتما مثل مادر بزرگها کمرمون خم که هیچی دو تا میشه.بذار زمین اگه حل نمیشه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد